💡نکته ای در وقف و ابتدا:
❓ وقف و ابتدای آیات زیر از سوره مبارکه هود چگونه است؟
🌿 … قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّـهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ﴿٥٤﴾ مِن دُونِهِ ۖ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ ﴿٥٥﴾
✅ گزینه1:
ابتدا از «قال» و وقف بر «تشرکون» – ابتدا از «مِن» و وقف بر «دونِه» – ابتدا از «فکیدونی» و وقف بر «لاتُنظرون».
✅ گزینه2:
ابتدا از «قال» و وصل به آیه بعد و وقف بر «دونِه» – ابتدا از «فکیدونی» و وقف بر «لاتُنظرون».
✅ گزینه3:
ابتدا از «قال» و وصل به آیه بعد و وقف بر «لاتُنظرون».
⛔️ گزینه4:
ابتدا از «قال» و وقف بر «تُشرکون» – ابتدا از «مِن» و وقف بر «لاتُنظرون».
👈 3 گزینه نخست قابل قبول و بهترین آنها گزینه 2 است. گزینه 4 به وضوح اشتباه است.
🗯تحلیل:
📌 عبارت «مِن دونِه» اصطلاحا «جارومجرور» است و لزوما باید به جایی متصل باشد. در نحو می گویند: جارومجرور نیاز به «مُتعلَّق» دارد. همچنین در ترجمه نیز یافتن و دانستن این که جارومجرور به کدام اسم یا فعل متعلِّق است ضروری است.
📌 «من دونه» در این عبارت قرآنی به فعل «تشرکون» متعلق است و معنای آن می شود: «آنچه جز خدا می پرستید». اما در صورتی که از ماقبل خود قطع و به عبارت بعدی متصل گردد، گویا به «فکیدونی …» متعلق خواهد بود و معنای آن می شود: «.. پس درباره من نقشه بکشید و نیرنگ کنید، نه درباره او!» و لذا فساد در معنا ایجاد می گردد.
دیدگاهتان را بنویسید