دولت دو نوع یارانه به مردم پرداخت می کرد. یکی یارانه آشکار که ماهانه بهصورت نقدی بهحساب مردم واریز میشد و نوع دیگر یارانه پنهان که دولت برای برخی از کالاها پرداخت می کرد تا کالاها ارزانتر به دست مردم برسد. مانند یارانه بنزین، یارانه آب و برق و گاز و… این یارانه پنهان به صورت ماهانه برای هر ایرانی بیش از یکمیلیون و سیصد و پنجاههزار تومان بود.
چند مورد از معایب یارانه پنهان:
1 توزیع ناعادلانه: طبق بررسیهای انجامشده، اقشار ضعیف و متوسط به پایین، از این نوع یارانه خیلی کم استفاده میکنند. چون ابزارهای بهرهمندی از آن مثل خودرو و … را ندارند.
2 رانت: رانتخوارها با استفاده از نفوذ سیاسی و اقتصادی و… بهصورت غیرقانونی به منابع مالی دست پیدا میکردند و باعث کسب ثروت میشد.
3 قاچاق: انواع کالاهایی که از یارانه پنهان برخوردارند، به خارج از کشور قاچاق میشد.
نتیجه: اکثر یارانه پنهان به جیب اقشار مرفه، قاچاقچیان و رانتخواران و کشورهای همسایه و… می رفت. بنابراین هدفمند کردن یارانهها و جراحی اقتصادی توسط دولت سیزدهم ضرورت داشت و مردم نیز باید با صبوری، همراهی و حمایت کنند.
علیاکبر صیدی
دیدگاهتان را بنویسید