شخصی در قرآن می نگریست و پیوسته می گفت:چقدر ارزان قیمت است،این از فضل خداوند است که با یک درهم هرچه بخواهم می خورم و بهره مندمی گردم. شخصی دیگر قرآن وی را گرفت،پس از مشاهده آن صفحه،دید مقصود او،این آیه است:
﴿ذرهم یأکلوا و یتمتّعوا﴾؛بگذار آنها بخورند و بهره گیرند.
و او آیه را به اشتباه،این گونه می خواند:
درهم یأکلوا ویتمتّعوا؛درهمی بدهید،هرچه می خواهید بخورید و بهره بگیرید.
گر،به پیشش بگذرد لفظ «خبر» «خبز» پندار رود هوشش زسر
دیدگاهتان را بنویسید