در سال 1920 انقلابی در پوشش اتفاق افتاد ، برای اولین بار مچ و ساق پا نمایان شد ، چیزی که تا قبل از آن هرگز دیده نمیشد .
در سدهی اخیر موضوع پوشش زنان همواره مورد توجه جوامع اسلامی، اندیشمندان و رهبران فرهنگی و دولتها بوده است. در کشور ما گرچه تک نوازیهایی در مخالفت با حجاب از عهد ناصری به گوش میرسد اما انتقاد از حجاب را به طور عمده پس از مشروطیت و در میان روشنفکرانی که از فرنگ بازگشته و یا شیفتهی تحولات فرهنگی آن دیارند، مشاهده میکنیم. تبلیغاتی که حجاب زنان را ملازم پردهنشینی و دوری از دستاوردهای فرهنگی ـ اجتماعی میدانست آنقدر قوی بود که انجمنهای زنان و نویسندگان و شعرای روشنفکر را به این باور رساند که پیش شرط سعادت زنان کشف حجاب است.
مطالعهی آثار به جای مانده در چند دهه پس از مشروطیت نشان میدهد که اقدام رضاخان به کشف حجاب گرچه از مقبولیت مردمی برخوردار نبود، از سوی طبقهی جدید روشنفکر و تحصیل کرده حمایت میشد و آنچه گهگاه مورد انتقاد قرار میگرفت اجباری شدن کشف حجاب بود نه اصل آن. پس از رضاشاه، فعالیت مجتهدان برای رضایت شاه جوان به توقف قانون کشف حجاب اجباری در سال 1323، زمینهسازیهای رژیم پهلوی برای ممنوعیت حجاب در مراکز آموزشی در دههی 50، تبدیل شدن حجاب اسلامی به نماد زن انقلابی مسلمان در جریان انقلاب اسلامی، حساسیت رهبران انقلاب به موضوع حجاب از ماههای آغازین شکلگیری نظام اسلامی، تعیین ضوابطی برای پوشش در قوانین و مقررات کشوری در چند دههی أخیر، تدوین منشور عفاف و نگرانیهای ابراز شده و نشدهی مدیران و مسئولان کشور، علما و مراجع و مردم متدین و فعالیتهای برخی سازمانهای غیر دولتی، همگی نشانگر آن است که «حجاب» در تاریخ معاصر ما برای هیچ یک از دو طرف درگیری، موضوعی کم اهمیت قلمداد نشده است و حتی مباحثی که از سوی برخی منتقدان در مورد عدم اهمیت حکم حجاب، به فرض پذیرش وجوب آن، مطرح میشود گاه اقدامی هوشمندانه، به منظور تضعیف ارادهی ملی و دولتی در مقابله با بیحجابی و خود نشانی از اهمیت بحث به شمار میآید. اطلاعاتی که از خارج از مرزها، چه از کشورهای اسلامی چون تونس و ترکیه و چه از کشورهای اروپایی که ممنوعیت حجاب در آنها اعمال شده، به دست آمده، حاکی از اهمیت حجاب به مثابهی موضوعی اجتماعی است. بنابراین چه معتقد به وجوب حجاب و اهمیت آن در ادبیات دینی باشیم و چه آن را، به رغم پذیرش اصل وجوب، واجد اهمیت ندانیم (چنان که برخی چنین گفتهاند )با موضوعی دارای حساسیت اجتماعی مواجهایم و همین حساسیتهاست که از یک سو مدیران و متدینان را بر آن داشته است تا در مقاطع مختلف اقداماتی، هرچند ناپخته، برای اصلاح و یا کنترل وضعیت موجود انجام دهند و هم ما را بر آن میدارد تا با نقد تحلیلها، سیاستها و برنامهها، ضرورت نگاهی سامانمند و عالمانه را مورد تاکید قرار دهیم.
تاریخچه حجاب در اروپا : در اروپا تا قبل از قرن بیستم زنان در اجتماع از لباس های پوشیده، روسری و حتی چادر استفاده میکردند. اما همزمان با تحولات اقتصادی و فرهنگی قرن بیستم نظیر توسعه کارخانجات و ظهور سینما بتدریج از میزان پوشیدگی زنان کاسته شد.
دیدگاهتان را بنویسید