اشتراک گذاری:
با توجه به اینکه 2 ماه و نیم از فصل بهار گذشته است اما برخی مسؤولان ما هنوز از خواب زمستانی خود بیدار نشدند، در حالی‌که طبق معمول در ماه‌های پایانی دولت‌ها شاهد افتتاح و بهره‌برداری پروژه‌ها هستیم اما به نظر می رسد استان مازندران در این زمینه حرفی برای گفتن ندارد.
کافی است نگاهی به پروژه‌های نیمه‌تمام و زخمی شده مازندران داشته باشیم که بعد از گذشت سال‌ها همچنان نیمه‌تمام باقیمانده و می‌توان از آنها به عنوان آثار باستانی نام برد.
به عنوان نمونه به یکی از بارزترین پروژه‌های نیمه‌تمام که چندین سال است در رکود به‌سر می‌برد اشاره می‌کنیم؛ در تمام این سال‌ها می‌شنویم که بیمارستان ۳۴۰ تختخوابی ماهفروجک در شهرستان ساری در حال ساخت است اما سوال تعجب برانگیز این است چرا بعد این سال‌ها هیچ پیشرفتی از آن دیده نمی‌شود و تنها پای ثابت بازدیدهای مسؤولان کشوری و استانی است.
با احداث این پروژه عظیم، مشکل فرسودگی و درمانی و حتی بیکاری جوانان استان مازندران تا حدودی حل می‌شود اما همچنان در غفلت مسؤولان کشوری، استانی و نمایندگان مجلس قرار گرفته است.
وقتی چند روز قبل سری به این پروژه زدیم شاهد این بودیم کارگران دست از کار کشیدند، پرسنل رمقی برای حضور ندارند و مدیر پروژه با وجود مطالبات فروانی که دارد انگیزه‌ای برای ادامه دادن به احداث آن ندارد و همه اینها نشات گرفته از بی‌‌تدبیری مسؤولان استان ماست که توان اداره کردن استان را نداشته و قدرتی برای جذب و تخصیص اعتبار در وجودشان ندارند و دچار روزمرگی شده‌اند.
آقای استاندار باید برای عدم پیگیری‌های خود برای پروژه مهم و اساسی استان پاسخگو باشد چرا که بر آن صندلی تکیه زد تا مشکلات و مطالبات مردم را حل کند و استان خود را رونق دهد نه اینکه بخواهد در جلساتی که هیچ خروجی و نفعی برای کردم ندارد حضور پیدا کند.
آقای استاندار مازندران پاسخ دهید به‌جز همراهی کردن با مسؤولان کشوری، چند بار بر سر این پروژه حاضر شدید و چند بار پیگیری برای به اتمام رساندن آن داشتید؟ اگر پیگیری داشتید که پروژه‌ای با ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی نباید راکد می‌شد.
حتی بازدید نوبخت معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه هم اثری در روند پیشرفت فیزیکی و اتمام این پروژه نداشت و تنها عکس‌های خوبی در کنار هم به یادگار گذاشتید.
این را همگان می‌دانیم تا مسؤولان استانی پیگیری نداشته باشند و سماجت به خرج ندهند اعتباری از پایتخت به سمت مازندران روانه نمی‌شود و آجری به آجرهای پروژه‌ها اضافه نمی‌شود.
آقای استاندار زمانیکه رئیس سازمان برنامه و بودجه را بر سر پروژه حال با هر دلیلی حاضر کردید بهتر است پیگیری هم برای عدم دریافت بودجه داشته باشید که به چه دلیلی قول داده می‌شود اما زمان تخصیص اعتبار که می‌رسد هزاران دلیل واهی شنیده شود نه اینکه دست روی دست بگذارید تا پروژه مهمی که از فرسودگی بیمارستان های استان می‌کاهد و فارغ‌التحصیلان زیادی را مشغول به کار می‌کند شانه خالی کنید!
آقای استاندار قرار نیست پروژه‌های این چنینی حالا که در این دولت به مرحله افتتاح نرسید دچار رکود شود بلکه شما پیگیری خود را برای پیشرفت فیزیکی داشته باشید.
روی صحبت دیگر ما با نمایندگان است که اگر حرف این است پولی برای تخصیص وجود ندارد بهتر است شما را با یک واقعیت رو به رو کنیم؛ در یکی دو سال اخیر و قبل از حضور نمایندگان جدید که شاهد پیگیری‌ها و بازدیدهای مداوم آن بودیم، احداث بیمارستان ۲۷۰ تختخوابی خاتم‌الانبیا در شهرستان بهشهر بود که سالیان سال به فراموشی سپرده شد و نماینده مجلس وقت آن زمان با پیگیری‌ها، بازدیدها و سفت و سخت بودن برای احداث آن، توانست این پروژه را از درجه سه بودن به درجه یک ارتقا دهد تا بتواند بودجه‌ای برای اتمام و ساخت آن در سال ۹۹ اختصاص دهد.
متاسفانه عدم هماهنگی مسؤولان دولتی و صاحب‌نفوذان مازندرانی ساکن پایتخت، مازندران را از فهرست استان‌های بی‌بهره از اعتبارات ملی و پروژه‌های شاخص خارج نکرده است و همچنان از اعتبارات به صورت قطره چکانی برخوردار می‌شوند.
شعار سال‌های اخیر مبنی بر جهش تولید، مانع‌زدایی‌ها و پشتیانی‌ها می‌بایست محرکی برای مسؤولان مازندرانی بود تا از این طریق بتوانند تولید را در استان رونق دهند و باعث ایجاد اشتغال شوند.
منصورعلی زارعی نماینده مردم ساری و میاندورود در مجلس شورای اسلامی به فارس در این زمینه گفت: پروژه بیمارستان ماهفروجک مصوب سال ۸۷ بوده است و ۱۵ سال از کلنگ‌زنی این پروژه می‌گذرد و متاسفانه مسؤولان اجرایی کوتاهی‌های فراوانی در به بهره‌برداری رساندن این پروژه داشتند.
وی ادامه داد: با توجه به بازدید نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه و قول‌های که داده شد از این پروژه اما تاکنون اعتباری برای این پروژه اختصاص نیافت این ضعف مسؤولان استانی را در پیگیری می‌رساند.
به گزارش فارس، پیشنهاد می‌کنیم مسؤولان استانی سفری به سایر استان‌ها داشته باشند تا بدانند گیر کار کجاست و آنها چگونه به اعتبارات ملی دست پیدا می‌کنند و چطور همه با هم پیگیر پروژه‌های استانی خودشان هستند و نگاه جزیره‌ای به پروژه‌ها ندارند.
مسؤولان استانی هم بگویند سهم استان از اعتبارات ملی چقدر است و تاکنون چند درصد آن محقق شده است.
دیدگاهتان را بنویسید